Hij verzamelde vuurtorens. Dat had hij tegen zijn vrienden gezegd toen ze hem op een onbewaakt moment een foto zagen nemen van […]

Bovenop de vuurtoren keek ze naar het binnenland. In de verte trok de weg een streep door het landschap, parallel aan de […]

De natuur blies hen naar de vuurtoren. Het waaide en het zou nog harder gaan waaien. Springtij was aangekondigd op het ogenblik […]

Transformatie. Het woord flitst door haar hoofd. Het behoort nochtans niet tot haar dagelijkse woordenschat. Ze twijfelt soms wel over het juiste […]

De nacht is helder. Wit licht hangt over het landschap. Gelijk verstrooid als in de beste fotostudio. Er hangt mist over de […]

De golven waren als nieuw. Zo nieuw als het jaar dat eindelijk was aangekomen. Alle vuurwerk was gedoofd, voor zover ze al […]

Ze zat voor het laatst aan de tafeltje in de ronde kamer van de vuurtoren, Het enige kamertje dat de toren had. […]

Het jaar liep op zijn einde. In de kille winterwind stond ze boven op het bordes. Ze had gevrijd. Enkel gehuld in […]

Boven het tafeltje op de muur hing een houten bord. Het bord was groen geschilderd en de verf was hier en daar […]

Bestaan de dingen als ze niet benoemd worden? Wat is de werkelijkheid als er geen woorden voor zijn? Ze keek over de […]

Ze stond bovenop het bordes in de late namiddagzon. De warmte van de najaarsstralen was vervangen door een wind die een warme […]

Ze keek rond. Letterlijk. Rond. De kamertje in de vuurtoren was rond. Volmaakt rond. Het bed, de tafel en alle andere voorwerpen […]

Ze staat boven op het bordes voor de lantaarn van de vuurtoren. Naakt. De zon schijnt en dat zou nog vele uren […]

Hoe ver is de einder? Deze vraag had ze als kind aan haar grootvader gesteld. Voor de mensen daar op de grond […]

Hoe ver kan je zwemmen voor je niet terug geraakt? Het was een vraag die ze zichzelf stelde. In haar hoofd. In […]

Vanop de top van de duin leek de einder op de horizon die ze zag als ze op haar vuurtoren stond. Ze […]

Hij proefde het zout onder haar borsten, na inspanning, satijnglimmend van het genot. Ze proefde zijn zout, versmolten smaken van de passie […]

Ze riep het tegen golven – de onmacht om de werkelijkheid de vorm geven die haar paste. Een werkelijk die strakker was […]

Er was niet veel tijd en er was niets gepland. Het zou kort zijn, om te kijken, kort te voelen, even een […]

Een stelling stond rond de vuurtoren. Een beeld dat maar zelden voorkwam. Het had gewaaid. Behoorlijk hard. Daar zou Nina voor iets […]

De regen was dan toch gekomen. Uitgesteld en vaak aangekondigd. De lucht voelde herfstfris aan, terwijl het nog zomer was. Zo voelde […]

“Iemand moet de zon verteld hebben dat het nog niet voorbij is.” Ze zei het met zachte hoop in haar stem. Het […]

Zoals heel vaak gebeurde, hadden ze gevreeën. De kleine twijfelaar vertoonde zelfs al sporen van het veelvuldig gebruik sedert de vuurtoren een […]

“Verbondenheid of gebondenheid. Twee letters beschrijven een wereld van verschil”. De opmerking was terloops gevallen, niet zwaarwichtig of niet diep-filosofisch, maar gewoon, […]

En dan viel de regen met bakken uit de lucht. Zo overweldigend dat zelfs elke voorspelling een understatement zou zijn. Niet dat […]

De dikke muren van de toren zorgden voor een eeuwenoude isolatie. Wie al kastelen uit de Middeleeuwen bezocht, weet hoe koud en […]

Vaak denken we dat kleuren vervagen naarmate de zon erop schijnt. Dat de erosie van de wind de scherpte van de rots […]

Of ze nog eens kon langskomen, had ze gevraagd. Het was een eenvoudig berichtje dat op haar telefoon verscheen, maar omdat het […]

Wat zou een geschikt woord kunnen zijn voor de wondere kracht van de steeds terugkerende zee? De golven die steeds opnieuw aan […]

De hitte van de dag moest het torenkamertje nog verlaten. Als door een schoorsteen joeg de wind uit de onderste deur naar […]

Wapperend stonden ze naast elkaar op het bordes van de lantaarn. Ze keken elk een andere windrichting uit. De ontmoeting was uitgevoerd […]

De vloed was teruggekeerd – een van de vele zekerheden van de natuur. De zon stond klaar om een bad te nemen. […]

Of ze wel een koeltas kom meebrengen, met vers gekoelde rosé en water. Zelfs in de vuurtoren aan de zee met zowel […]

De fles was bijna leeg. In de mand lagen nog drie sneden van het stokbrood dat ze hadden meegebracht. De stukjes waren […]

Met haar tepels tussen zijn vingers, handen over haar borsten, hield hij haar staande in de  branding van de zee. De golven […]

Wat is een golf? Ze was de zee ingestapt, naakt zoals gewoonlijk, tot haar borsten soms wel en soms niet boven water […]

Zomerstilte. Zo noemt ze het seizoen waarbij haar vuurtoren minder bezocht wordt. Tijdens de zomermaanden is haar agenda een chaos. De structuur […]

De thermometer op het bordes van de vuurtoren toonde dertig graden. Eindelijk de zomer die maar niet wou komen. Weliswaar zal ze […]

Torendagen zijn dagen die geheel anders zijn dan de andere dagen van het jaar. Torendagen zijn als een verplaatsing in tijd en […]

Op het kleine strand voor de vuurtoren lagen er nonnetjes. Veel nonnetjes deze keer. De wind kwam uit het zuiden en de […]

Hij stond voor de vuurtoren. Voor hem het deurtje dat leidde naar de trap die langs de torenmantel naar boven wentelde. Rechts […]

De lente huilde. Buiten was het warm zoals het hoorde, maar de zon was amper op de afspraak. Regenwolken vulden nu al […]

Telkens weer. Telkens weer kwam ze terug naar diezelfde plek die haar de herinnering gaf van wat de utopie is waarmee we […]

Het kwam maar één keer om de zoveel tijd voor en nu was het zo’n dag. Een dag waarbij de wind uit […]

De zon had het bed verlaten. De equinox was bereikt en terwijl de hemellichamen hun weg onverstoord verderzetten en de zee zich […]

Ik wil neuken, zei ze. Het was uitdrukking die ze zelden of eerder nooit gebruikte. Hij had het haar nog niet eerder […]

De regen liep in gezwollen rivieren langs het kleine raam van de torenkamer. Dit kan alleen aan de zee. Wolken lijken nog […]

“Het mooie aan een vuurtoren is dat ze aan een zee liggen. Een plek die altijd verandert. Een plek die zuurstof geeft, […]

De deur van de vuurtoren stond open. Hij stak zijn hoofd naar binnen en riep: “hallo?”. Er volgde geen antwoord. Ook geen […]

Ze aten het verloren brood op het bordes van de lantaarn, bovenop de toren. Het was een warme avond, de eerste die […]

Samen zaten ze moe maar voldaan op het kleine bed in de kleine kamer van de vuurtoren die hun wereld was geworden. […]

Ze probeerde haar bezorgdheid weg te dromen. Ze was alleen, al enige tijd. Op het bed in de toren keek ze naar […]

Ze was in de toren. Op zijn scherm verscheen een foto van het gebouw waar ze beiden een herinnering aan hadden. Een […]

Ze zou hem brengen naar iets wat hen verbond, iets wat hen had samengebracht. Ze zei niet wat ze in gedachten had. […]